De Schatzoekers van de Kuala-Archipel is een coöperatief spel. Het is uitgegeven door 999 games en kost 30 euro. Je kan het in je eentje spelen tot en met vier spelers. De verkoper in de winkel beschreef het als Dungeons en Dragons voor beginners. Het spel bestaat uit vier stripboeken. Ieder stripboek is een speler. Op de achterkant staat een beschrijving van wat je allemaal bij je hebt. In de doos staat wat elke speler kan. Een speler is sterk, een is snel, een kan heel goed raadsels oplossen en de laatste kan met dieren praten. Het spel lijkt heel erg op een kies je eigen verhaal boek. Je hebt de plaatjes van het stripboek en in de plaatjes zie je getallen staan. Deze getallen verwijzen weer naar een ander plaatje. De boeken zijn bijna het zelfde voor iedere speler, zo ga je samen van plek naar plek. Maar er zijn kleine verschillen. Zo kan het zijn dat de speler die met dieren kan praten andere getallen in zijn plaatje ziet dan de persoon die goed in raadsels is. De persoon die goed in raadsels is ziet bij sommige problemen meer aanwijzingen dan andere spelers. Dit maakt het erg leuk. Je moet ook goed samenwerken en bespreken wat je allemaal in je plaatje ziet. Het is dus voor elke speler een andere spelervaring.
- Uitgever: 999 Games
- Aantal spelers: 1-4
- Aanbevolen leeftijd: 7+
- Type: Coöperatief
In het spel ben je een groep van 4 broers en zussen, je wordt op pad gestuurd om zoveel mogelijk schatten te vinden voor een piraat. Tijdens de zoektocht beleef je een spannend avontuur en moet je allemaal raadsels oplossen en gevaren ontwijken!
De leeftijd op de doos is vanaf een jaar of 7. Het boek raadt aan om niet met de nummers te spelen, maar om met beschrijvingen van de locaties waar de nummers zijn te spelen. Dit rollenspel is erg leuk en trekt je meer in het verhaal maar kan erg moeilijk zijn voor jongere spelers. Wij zijn op een gegeven moment ook maar overgestapt naar het noemen van de getallen die we willen onderzoeken. Ook kan het voor jongere spelers erg veel bladeren zijn. Waardoor ze het gevoel kunnen krijgen zich te moeten haasten. Het is mogelijk afgezonderd te raken van de groep als speler, of dat je een puzzel alleen moet oplossen. Dit haalt de vaart er voor de groep heel erg uit. Je moet dan als groep wachten tot de ene speler klaar is met het oplossen van het raadsel. In een groepsspel zulke individuele elementen plaatsen vond ik een beetje vreemd. Bij de uitleg van de regels zeggen ze wel dat je ook voor andere regels kan kiezen, waar iedereen wel elkaar mag helpen. Aan het einde verdien je dan wel minder punten. Wij kozen er voor om als team alles samen te doen dat maakte het veel leuker en zat niemand op andere spelers te wachten tot ze eindelijk de puzzel hadden opgelost. Het kan zo maar gebeuren dat de jongste speler een heel lastige puzzel krijgt, dan is het voor die speler niet leuk om steeds maar te moeten zeggen dat de puzzel te lastig is. Door alles met elkaar te doen voelt iedereen zich er bij betrokken en is de druk op de jongste spelers niet zo groot.
Voordat we gingen spelen dachten we dat we het misschien maar één keer konden spelen. Het is een avontuur en als je het doorlopen hebt is het over. Tenminste dat dachten we. Maar bij het begin kwamen we er al snel achter dat er meerdere paden zijn die je niet allemaal in een speelsessie kan verkennen. En aan het einde, na het tellen van je punten weet je zeker dat je het nog een keer kan spelen.
Tijdens het spelen hadden we het idee dat onze zoontjes het niet zo leuk vonden om te spelen. De oudste (11 jaar) had een poppetje gekozen dat in het pad dat wij gekozen hadden niks had aan zijn speciale krachten. Daar baalde hij wel van, maar hij wilde het wel graag nog een keer spelen en zei dat hij het wel leuk vond. We wilden namelijk eerder stoppen, maar allebei wilden ze graag doorgaan. Mijn jongste (9 jaar) vond de puzzels niet super leuk en hij kon niet genoeg zijn poppetje gebruiken op de manier die hij wilde. Hij wilde graag met zijn hamer alles kapot slaan, maar mocht dat niet overal. Maar de manier van spelen door keuzes te maken en van plaatje naar plaatje te gaan vond hij wel leuk. Hij wilde graag weer een keer spelen omdat hij denkt dat de andere paden misschien leuker zijn. Wat ze erg leuk vonden was als ze een verborgen juweel ergens zagen of een verstopt cijfer.
De Schatzoekers van de Kuala-Archipel is een leuke variant van Adventure by book. Deze versie kan je met een groep spelen als je dat wil. De andere boeken uit de reeks zijn bedoeld voor 1 persoon. Ik kan me voorstellen dat je dit als een Dungeons en Dragons voor beginners ziet. Je hebt niet echt een spelleider als bij Dungeons en Dragons, maar je maakt wel als groep keuzes die gevolgen hebben voor het verhaal. Je hebt een avontuur dat je moet volbrengen. Bij Dungeons en Dragons heb je natuurlijk veel meer vrijheid maar de jongere spelers kunnen hier al oefenen met het spelen van een rol in een avonturieren groep. Wij vonden het leuk, en gaan binnenkort weer verder met een ander pad in dit verhaal.
Geef een reactie