
Ticket to ride is een populair bordspel waar je steden een treinverbinding moet geven. Je kan punten scoren door steden met elkaar te verbinden, een opdrachtkaart te vervullen of de langste trein verbinding te maken. Een combinatie van al deze dingen geeft je je punten aantal. De punten die je krijgt per verbinding hangt af van het aantal verbindingsstukjes tussen twee steden. Hoe meer stukjes je nodig hebt om een verbinding te maken hoe meer punten de verbinding waard is, maar ook hoe moeilijker het is om de kaarten die je nodig hebt te krijgen.
Het spel op zich is heel makkelijk. De verbindingsstukken tussen twee steden hebben een kleur en een aantal blokjes. Je hebt een stapel kaarten met trein stukken er in. Elk treinstuk heeft een kleur. Om de verbinding te maken heb je treinstukken nodig met de juiste kleur en het aantal kaarten dat er nodig is om de verbinding te maken. Je moet kiezen uit de kaarten in je hand. De kaarten in je hand vul je blind aan met kaarten uit de stapel of met kaarten die open naast de stapel liggen.
- Uitgever: Asmodee digital
- Aantal spelers: 1-5
- Aanbevolen leeftijd: 8+
- Type: Tegen elkaar
- platform: Windows
Het is een leuk spel met veel losse stukjes en aan het einde veel punten tellen. Dit is waar een digitale versie zo handig is. Het tellen en het opzetten van het bord wordt door de computer voor je gedaan. Ik vind digitale versies van spellen vaak prettig om een spel te leren. Je kan namelijk geen verboden zetten maken en je kan ze vaak in je eentje spelen om te oefenen.

De versie die je koopt is het basis spel. Er zijn tal van uitbreidingen te koop voor het spel. Dit kan je doen in een winkel binnen het spel. Bij het kiezen van een land zie je wel alle andere landen die er voor het spel zijn, maar je kan alleen Noord Amerika kiezen.
Voordat we het over de digitale versie van het spel gaan hebben, wil ik wel zeggen dat ik de gewone bordspel versie van het spel leuk vind. Deze review gaat dus niet zozeer over Ticket to ride, maar over hoe ze het spel hebben omgezet nar een digitale variant.
De digitale versie van Ticket to ride ziet er uit zoals het bordspel. Ik vond het wel wat minder overzichtelijk dan het fysieke bordspel, maar dat komt misschien omdat ik het op mijn laptop speelde en die heeft niet zo een groot scherm. Het kwam erg druk over. Het besturen van het spel ging makkelijk, je sleept de kleur van je treinkaartje naar het traject dat je wil maken en als het mag dan licht het op. Mag het niet omdat je te weinig kaarten voor het traject hebt dan krijg je dat te horen samen met wat er mis is. Er zijn ook speciale regels bij het trekken van de kaarten voor in je hand. Als je bijvoorbeeld een locomotief kaart (de Joker die alle kleuren mag zijn) wilt pakken dan mag je alleen die kaart pakken. Dit houd de computer ook meteen voor je bij. Als je al een kaart hebt gepakt dan kan je de locomotief niet meer pakken. Tijdens een beurt pak je of kaarten of leg je een traject aan. Ook hier zorgt de computer er weer voor dat je het niet verkeerd kan doen. Dit is iets wat ik erg prettig vind aan digitale bordspellen. Als je de regels nog niet kent dan helpt het om het om een digitale versie te spelen omdat je dan de volgorde van de handelingen die je wilt doen op de juiste manier aangeboden krijgt.
De tutorial
Ik had wel wat problemen met de manier waarop het spel de tutorial aanbood. Normaal lees je de handleiding van een spel om te weten wat je moet doen, maar het leuke van een digitale versie is vaak dat je gewoon kan beginnen door een tutorial te spelen. Ticket to ride heeft naast de gewone handleiding ook een tutorial. Als je de tutorial doet dan wordt je elke beurt gezegd wat je moet doen. Ik kende het spel al en wist dat je per spoor de juiste kleur treinkaarten moest hebben. Maar dat werd in de tutorial niet gezegd. Ook wat de regels waren voor het pakken van de kaarten. Er is een rij kaarten aan de zijkant van je scherm waar je een kaart van kan pakken. Maar de jokers werden niet uitgelegd en ook niet dat er een stapel blinde kaarten was.
In de tutorial doe je alles wat je moet doen achterelkaar. Er is geen tegenstander. Je leert niet wat er binnen een beurt wel en niet mag. Dit zorgde toen ik het spel wilde spelen voor wat verwarring bij kiezen van de solo mode.
Als je de solo mode kiest speel je tegen de computer. Maar in het keuze menu kan je ook alle tegenspelers uitzetten. Omdat dat kan dacht ik dat je misschien echt solo kon spelen, zoals in de tutorial. Een spel waarbij je kaarten trekt en de langste route probeert te maken bijvoorbeeld. Maar dat is niet zo. De start knop verschijnt niet als je geen tegenspeler hebt. Er kwam ook geen waarschuwing dat je perse een tegenspeler moest hebben.
Het bijzondere vond ik dat als je het spel gaat spelen je elke keer als je iets verkeerd doet, je een bericht krijgt van wat je verkeerd deed en waarom. Het spel zelf was een betere tutorial dan de tutorial. Er is wel een handleiding in het spel aanwezig, maar als je dan toch een tutorial aanbiedt zorg dan dat die het spel en de regels uitlegt op een manier dat je weet waarom je iets doet. Het handige van digitale versies vind ik juist dat je een spel op een alternatieve manier kan leren.
Het spel
Je kan Ticket to ride alleen spelen, maar je kan het ook met andere mensen spelen. Je hebt dan de volgende keuzes:
- “Local” dan speel je tegen iemand anders met een computer op je thuisnetwerk. Je hebt dan dus ieder een computer nodig en je computers moeten aangesloten zijn op hetzelfde netwerk. Ook moeten alle spelers het spel hebben.
- “Online” je moet dan een account aanmaken en kan dan tegen mensen wereldwijd spelen.
- “Pass&Play” Bij deze optie spelen alle spelers op dezelfde computer. Hier kan je merken dat het spel ook op tablets en telefoons te koop is. Bij een tablet is het handig om het ding door te geven aan de andere speler als die aan de beurt is. Bij een computer is het wat onhandiger. Bij een laptop kan je die nog doorgeven maar met een gewone computer wordt het wat lastig. Je zal dan even van het scherm weg moeten kijken als het niet jouw beurt is. ook iets om rekening mee te houden is dat het potje een stuk langer zal duren. Normaal kan je tijdens de beurt van je tegenspeler nadenken over je eigen zetten, maar omdat je het speelbord niet kan zien als je niet aan de beurt bent zal je alles tijdens je eigen beurt moeten doen.
Wat prettig is aan de digitale versie is de visuele hulp die je krijgt als je iets doet. Als je bijvoorbeeld op je route kaart klikt zie je de twee steden oplichten. Dit maakt het iets makkelijker om te zien waar je naar toe moet. Ook kan je makkelijk zien hoeveel kaarten je in je hand hebt en of de stapel met blinde kaarten bijna op is. Ook het aantal treintjes dat je hebt is meteen te zien. De computer houd bij wat je in je beurt mag doen. Dit is voor al handig als je het spel aan het leren bent. Als je al weet hoe het spel werkt maakt dit niet heel veel meer uit. Maar vooral voor beginnende spelers kan het handig zijn om er aan herinnert te worden dat als je een locomotief pakt van de open kaarten je niet nog een kaart mag pakken, of als er te veel locomotieven liggen ze van de tafel moeten.
Wat ook leuk is aan de digitale versie van Ticket to ride is dat je alleen kan spelen of tegen een persoon online. Als je niemand hebt om het thuis tegen te spelen kan je op deze manier toch het spel spelen.
Ticket to Ride is een leuk bordspel. Maar ze hadden wat meer uit de digitale versie kunnen halen. Het is prettig dat je de stukken aan het einde niet hoeft te tellen. Het spel ziet er leuk uit, ze hebben de stijl van het originele spel aangehouden, maar de afwerking had wat beter gekund. De tutorial hadden ze veel beter kunnen aanpakken. Nu leer je vooral hoe je op kaarten klikt en ze naar het speelbord brengt. Vooral door de online optie is het nu mogelijk om altijd wanneer je wilt een potje ticket to ride te spelen.
Het spel is digitaal onder andere op Steam te koop voor 9,99€. De steam versie ondersteunt windows, Linux en Mac OS X.
Steam: https://store.steampowered.com/app/108200/Ticket_to_Ride/
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.